Maciej Zembaty

Maciej Zembaty urodził się 16 maja 1944 roku w Tarnowie. Dzieciństwo spędził w Wadowicach, do których przeniósł się wraz z rodziną. Był poetą, satyrykiem, scenarzystą, reżyserem radiowym, muzykiem specjalizował się w poezji Leonarda Cohena. Swój debiut sceniczny miał w 1965 roku na Festiwalu w Opolu, na którym  został wyróżniony przez jury oraz dostał nagrodę za debiut aktorski. Uczył się gry na fortepianie w średniej szkole muzycznej, uczęszczał również do liceum plastycznego tego samego w którym uczył go Jacek Kuroń.

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisał na temat polskiej piosenki i gwary więziennej. Dzięki swym badaniom stał się jednym z pierwszych specjalistów od grypsery. Był poliglotą, znającym płynnie siedem języków, w tym z trzech tłumaczył teksty i piosenki.

Maciej Zembaty dzięki Maciejowi Karpińskiemu zetknął się z piosenkami Leonarda Cohena  w 1972 .

W ciągu kilku miesięcy przetłumaczył ich kilkanaście, zaś w całym swoim życiu – ponad 60. Większość z nich opublikował w tomikach, zarówno w obiegu oficjalnym, jak i poza nim. Wydał także kilka płyt z własnymi aranżacjami i wykonaniami piosenek kanadyjskiego autora. Jego tłumaczenie piosenki „Partisan” stało się jednym z nieoficjalnych hymnów przywódców „Solidarności”. W 1972 we współpracy z Jackiem Janczarskim stworzył radiowe słuchowisko Rodzina Poszepszyńskich, które stała się jedną ze sztandarowych audycji rozrywkowych Polskiego Radia. Tworzone i nadawane było z dłuższymi przerwami przez 25 lat, a jego bohaterowie stali się parodią postaci znanych z innych seriali radiowych takich jak Matysiakowie i W Jezioranach.

W latach siedemdziesiątych Maciej Zembaty związał się też z Programem Trzecim Polskiego Radia gdzie prowadził między innymi autorską audycję „Zgryz”.

Był też jednym z prezenterów „Zapraszamy do Trójki” – pierwszej i jedynej podówczas audycji nadawanej na żywo, z telefonicznym udziałem słuchaczy. W pierwszą rocznicę Sierpnia 1980 współtworzył Pierwszy Przegląd Piosenki Prawdziwej „Zakazane Piosenki” – imprezę będącą „antyfestiwalem sopockim” prezentującą twórców i twórczość poza peerelowską cenzurą. Album Alleluja sprzedano w ponad 400 tys. egzemplarzy, dzięki czemu w 1986 uznany został za złotą płytę. W latach 80. występował w duecie z Johnem Porterem. W 1988 nagrał wstęp (parlando) do piosenki grupy Papa Dance pt. „Galaktyczny zwiad”. Poza tłumaczeniami z angielskiego i własną twórczością, opublikował także kilka przekładów wierszy i piosenek autorów rosyjskich, głównie tzw. pieśni błatnych. Przez wiele lat Zembaty współpracował także z polskimi reżyserami. Zasłynął jako scenarzysta i autor muzyki do kilku filmów, m.in. Około północy (1977), Sam na sam (1977) i serialu telewizyjnego Siedem życzeń (1984). W tym ostatnim użyczył również głosu kotu o imieniu Rademenes. Od listopada 2007 radio TOK FM emitowało ostatnie słuchowisko Macieja Zembatego – Przygody Wuja Alberta.

Był autorem piosenki „Ostatnia posługa”, śpiewanej na melodię marsza żałobnego Chopina, która, jak podkreślali socjologowie, przełamała pewne tabu dotyczące społecznej obyczajowości związanej ze śmiercią i pochówkiem, uwalniając je od obowiązkowej celebry i urzędowego smutku Po kilkuletniej nieobecności (pobyt w Mińsku Mazowieckim), Zembaty wrócił do pisania w 2007 roku w tym też roku założył własny blog. Do ostatnich dni żył na Żoliborzu.

Zmarł 27 czerwca 2011 w Warszawie w wyniku zatrzymania akcji serca. Przedstawiamy państwu ostatni zapisany jego koncert na Żoliborzu w Forcie Sokolnickiego podczas koncertów Jazzowych.